Płacz...

Dla R

zimne łzy spływały z jej policzka,
chciała aby był zawsze przy niej,
pragnęła Jego bliskości, ciepła,
namiętnych pocałunków i chwil zwątpienia,
wiedziała, ze musi jechać,
musi pracować.
Kiedy odjechał wybuchła płaczem
jak małe dziecko.
Potrzebowała Go w tej chwili,
ale był już w drodze do domu.
Bardzo się przyzwyczaiła do jego ramion, ust, dłoni...
Kochała te wszystkie ciepłe słowa,
każdy dotyk, każde spojrzenie, pocałunek.
Nigdy nie mogła się doczekać piątku,
wtedy był przy niej,
przytulał, całował, dotykał.
Jeszcze bardziej przyzwyczaiła się do wspólnie spędzonych nocy...
Zostawał na noc coraz częściej w piątek i sobotę...

Kocham Cię Rafał ;*

autor

kinga-18

Napisany: 2007-09-03 Dodano: 2007-09-03 11:14:49

Ten wiersz przeczytano 490 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie