Płacz
Płacz,
gdy mnie już nie ma,
płacz- bo byłem.
Płacz to istnienie,
bo istniałem.
Płacz,
tak jak i ja płaczę,
ty nad mym losem,
tak jak i ja płaczę.
Chcę uronić łzę,
lecz nie mogę,
zostały tylko wspomnienia.
autor
Zmuda
Dodano: 2004-06-29 13:30:42
Ten wiersz przeczytano 446 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.