Płacz Dziecka

Patrzę mu w oczy, łza kręci się w oku,
Nie w moim , tylko w mej duszy,
On wie, że źle zrobił, i stoi na boku,
Swym czynem Tatusia poruszył.

Patrzę mu w oczy, łza z oka spływa,
Chcę synka ciepło przytulić,
Chcę go ukarać, lecz miłość mnie wzywa,
By mógł się we mnie wtulić.

Patrzę mu w oczy, łzy, po policzkach spływają,
Nie mogę patrzeć na jego łkanie,
Choć nerwy wciąż mną szargają
I mógłbym spuścić mu lanie.

Patrzę mu w oczy, łza, ze spazmem się miesza,
Przytulam w końcu moje maleństwo i czuję, jak dotyk mój go pociesza,
Oczęta jego czerwone od płaczu, twarzyczka łez morzem okryta,
Czuję, jak drżeć przestaje mój chłopak, jak swymi rączkami mnie chwyta.

Nie widzę jak patrzy, sam jestem wtulony, w bezbronne ciałko syna,
I jeszcze mocniej łzy płyną mi z oczu gdy on przepraszać zaczyna,
Gniew znika z łzami, jego, moimi, miłość Wszystko wybaczy,
Przytulam szybko, mój skarb największy, nim moje łzy On zobaczy.

autor

Mariusz Młotkowski

Napisany: 2006-11-28 Dodano: 2006-11-29 08:34:05

Ten wiersz przeczytano 723 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie