Płacz (Nić)

w Zeszycie czarnym

Kto by pomyślał, tchórz umiera całe życie
boi się, rysuje ekrany i łodzie, którymi jest
coś co żyło nadal gdzieś tam tami , tsunami
bliskość, twarze dzieci, młodości, starych rodziców
blond bestii, żartów, wracają, wracają cmentarze
zwierząt, wędrówki ku wodopojom - kojące obrazy,
tata przeżył obóz, „Nie wierzy się Semitom“,
nie wierzy się bladym twarzom, zwierzęta są w obozach
wilki są na wolności, wilki nie zmarszczą brwi, setki
podróży delfinów owocują delfinim śmiechem
„Ty chyba się boisz potworów z filmów i dlatego nie
możesz zasnąć“ - upodlenie cywilizacji,
wielkość Greków, Rzymian, Sumerów, Amerykanów,
Polaków i ich upodlenie - Atena rozmawia z Odyseuszem
w ludziach, w głowie, we śnie - daje broń do ręki - Inanna
wciela się w kobiet sen, chód, egoizm, kształt, słodycz,
jako wierna siostra Getisztanna w wyprawę po swego brata,
boga do lochu, interweniują inni bogowie, Weles, Enki,
Pan Wód, inni ludzie - by uratować hierodulę -
przemiany w ptaki by płoszyć i rozpaczać, w węże by uciec
galla - ktoś rozmawia z Jezusem, aniołem, który zjawił się
w innym upodlonym Żydzie, „Myślicie tylko o sobie,
walczycie tylko ze sobą, więc będziecie pożarci przez Obcych“
Grecy, Żydzi, Amerykanie, Etruskowie przed i po upadku -
Czym jest wielkość? Upadek to odpoczynek w plenerze,
zaleganie swobodne, odejście na chwilę, zaśnięcie, przejście
do innych miejsc, ludzi, drzew, ptaków w nurt, gdzie gesty
rządzą, w człowieczym i nieczłowieczym sensie
wyzwala się dusza i widać nić

Płacz w człowieczym i nieczłowieczym sensie
Wielkośc to czas pychy, zdrady, skamienienia
Życie to zwycięska tragedia przemian
Jesteśmy dymem, przystankiem w drodze, a nie kresem

Enkidu brat i Gilgamesz, miejski i naturalny, przyjaciel jest mną
Wraca z zaświatów, gdy walczę z lwami i jest u mego boku
Spichlerze i biurokracja świątynna, miasto jako duża wieś i jako rak
planety, społeczeństwo na wzór mrówek, gwałcona i gwałcąca
potężna Pani Inanna, Potop, Hiob bluźnierczy i pokorny, ukradziony
woda życia, podbój okrutny jak u Płowej Bestii i metodyczny,
wola Panów, ale mity o bogach, a nie Bogu,

tu zdrowa i niezdrowa fascynacja obcością

przechodzą w Odysa, Odyna, pana na Itace (Podhalu) - i on walczy ze swoimi,
nie z obcymi, z czymś żywym i nieżywym, a jednym (Scylla i Harybda)
- z tłumem zdrajców - tłumy zdrajców, a wśród nich znów słowiańscy
bogowie, boginki, ofiary przy ucztach, przy źródłach, z kozy dla Welesa,
wiece i pochówki w ogniu, szacunek dla podróznych i gościna - to nić -
dorobi się Żyd swojej Białej Bestii i Polak i Grek, „Ja Król pokonałem,
zburzyłem dla Boga, dla Bogów..“ - ale każda będzie inna

Płacz, Poród, Woda, poród, płacz, ożycie
Pani Jasna (Czarnogłowa) chciała hołdów kobiety cienia
Spryskanie wodą, ocucenie

Potem Odys się zagubił, Itakę-Sumer opuścił i szuka powrotu do miejsc
gdzie był szczęśliwy
Ale nie wiedział o tym, teraz już wie, cała mądrość, spryt by odnaleźć
porządek i cnotę i bycie
W gronie innych, którzy sa jedynym i największym problemem kultury,
cywilizacji - a najgorszy jest wewnętrzny wróg
Pan Wód, który utracił władzę nad swoim żywiołem, Człowiek w ręku Boga
Żeby został władcą musi pomóc mu siostra, córka, Anima, On pomógł jej w
lochu, gdy dokonała pierwszego Zejścia, do siostry, teraz Ona pomaga jemu..

autor

Belamonte

Napisany: 2021-01-15 Dodano: 2021-01-15 17:47:34

Ten wiersz przeczytano 2147 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Monolog Klimat Ciepły Tematyka Miłość Okazje Ślub i Wesele

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie