płacze niebo
"płacze niebo"
jestem jak ziemia spalona
od gorącego monsunu
popękana żarem słońca
kruszeję skorupą bez deszczu
i nagle piorun uderzy
błyskawica rozerwie niebo
popłynie gradem zimnych strug
spadają kaskadą kropel
mięknę w topieli wody
formuje bryłę gliny
wynurzona forma niekształtna
włosy z wodorostów
ocienione zmrokiem
w popiele świtu zroszone rosą
oczy rozbłękitnione lazurem
w żrenicy szmaragd zieleni
na wargach blady czerwień zenitu
owal twarzy kwiatem stokrotki
ty wybrałeś lalkę z porcelany
mówisz jesteś szara
nikniesz wśród traw
w twoim ogrodzie piękno
damy z wyższych sfer
mówisz dasz radę
jesteś twarda niezłomna
a jednak pęka serce
kawałki leżą na ziemi
białym kamieniem
nad którym płacze niebo
Komentarze (25)
pięknie
pozdrawiam :)
Piękna melancholia :) Pozdrawiam serdecznie +++
ładna wyobraźnia i pragnienia
Piękny wiersz.
Bardzo mi się wiersz podoba.
Pozdrawiam serdecznie Danusiu :)
Ciekawy melancholijny wiersz o życiu. Pozdrawiam
serdecznie z uśmiechem.
Śliczny wiersz. Samo życie przedstawione w
melancholijnym klimacie. Pozdrawiam. Miłego
wieczoru;)))
dziękuję matbusz,agarom,karmarg...miłego wieczoru
niesamowity przekaz ...to życie w którym jest piękno
i ból radości i smutki...
pozdrawiam serdecznie:-)
Tak już jest, co nie boli, to nie życie, co nie
przemija, to nie szczęście.
Pozdrawiam
Podobno trzeba przeżyć wszystko co jest nam dane,
nawet całą radość i cały smutek każdego dnia, z
plusikiem serdecznie pozdrawiam
dziękuję Wam bardzo.za
zrozumienie,bluszcz.anula-2.MaW-i,amor1988..tańcząca z
wiatrem...racja nic nie jest na zawsze...miłego
popołudnia,anula-2 posłucham
Podoba mi się Twój wiersz,
cóż w życiu nie można być kruchym jak lalka, bo łatwo
się potłuc,
a poza tym ono często bywa huśtawką dając raz deszcz
raz suszę, toteż czasem możemy kwitnąć, a innym razem
usychamy, niestety.
Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego dnia:)
Bardzo ciekawy, życiowy wiersz, pozdrawiam :)
Niezwykłej urody wiersz. Świetny.
pzdr