...PłakaŁam, w SamoTności...
Miałam wielu przyjaciół...
lecz gdy płakałam...
to w
SAMOTNOŚCI...
Jestem sama...
choć obok tylu ludzi.
Jestem sama...
choć mam tylu przyjaciół.
Jestem sama...
choć pytają, co mi jest?
Jestem sama...
bo oni nie rozumieją.
Jestem sama...
Otaczało mnie wiele osób
niektóre bardziej, inne mniej zaufane
lecz ja nigdy nie myślałam...
że kiedyś doczekam się chwili...
w której poczuje się
SAMOTNA...
Wieczorami płakałam
z nadzieją w oczach,
iż usłyszę dzwonek do drzwi...
że zapuka..
moja najukochańsza przyajciółka,
tak bardzo jej teraz potrzebowałam,
że wyzwoli mnie z tej
SAMOTNOŚCI...
lecz nie..
nikt nie przyszedł
choć liczyłam na tyle osób
teraz wiem...
jak to jest...
gdy przez usta przechodzą słowa:
"I'M SO LONELY"
Każdego wieczoru...
było to samo,
dlaczego?!?!?!?!
bo byłam SAMOTNA...
dzień w dzień
z nadzieją...
czekałam na gest...
przyjaźni?
mułości?
Nie doczekałam się
Cierpiałam dalej
płakałam,
płakałam
w SAMOTNOŚCI...
Komentarze (4)
to najtrudniejsze, gdy bliskie Ci osoby nie rozumieją,
że w ich towarzystwie czujesz się samotna... niestety
znam to uczucie:/ wiersz dobry choć jest w nim pare
błędów, mimo to przekazuje to co najważniejsze i
dotyczy spraw najważniejszych:) życzę powodzenia i
trzymaj się
To prawda że i w tłumie ludzi można poczuć się
samotnym , lepiej jest wypłakać się w ukryciu jest
trochę lżej.... wiersz przepełniony smutkiem i
żalem....
Samotnosc to straszne uczucie...mozna miec wiele
znajomych ale licza sie ci najwazniejsi...co ich nam
brakuje, z nimi sie cieszymy.mysl w wierszu wazna,ale
forma nieciekawa. mimo to + ;)
zazwyczaj tak jest, że gdy mamy przyjaciół i bliskie
osoby to czujemy się samotni... może tych gestów nie
zauważyłaś? może chcieli pomóc, a ty nie dałaś im tej
szansy...