Płatki deszczu
Płatki deszczu
Taką nazwę krople deszczu dostają
Kiedy spadają
Na dwoje ludzi, którzy się przytulają
Płatki deszczu
Taką nazwę krople deszczu zyskują
Kiedy spadają
Na dwoje ludzi, którzy coś do siebie
czują
Czują jak rodzi się coś nowego
Coś pięknego, coś bardzo niezwykłego
I sami nie dowierzając się tak
zastanawiają
Czy aby na pewno jest to, na co czekają?
I tak w siebie wtuleni
Mimo deszczu strumieni
Sobą tylko zajęci
I od świata odcięci
Pośród deszczu wilgoci
Co postacie ich złoci
Pośród łąki zieleni
Są tak w siebie wpatrzeni
Przepełnieni czułością
Wzajemną obecnością
Zadają sobie pytanie
Czy to jest już kochanie???
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.