Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Płomień

Na zewnątrz,
śmiech, radość i szczęście.
W środku umieram powoli,
jak wypalona świeczka topie się
pod wpływem oskarżycielskich
spojrzeń ludzi.

Knot wydaje swój ostatni błysk...
Wąską strużką ucieka ostatnia nadzieja.


autor

Arawis

Dodano: 2008-04-20 00:50:01
Ten wiersz przeczytano 424 razy
Oddanych głosów: 5
Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (2)

Nula.Mychaan Nula.Mychaan

Często kryjemy swoje prawdziwe uczucia w sobie, a na
zewnątrz staramy się by nie było widać co naprawdę
czujemy. Ostatni wers przepiękna metafora. bardzo mi
się podoba

vera vera

Bardzo ladny pomysl by oddac uczucie osamotnienia...
wsrod ludzi jak wypalajaca sie swieca

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »