płomień
drży
płomieniem zamknięty
lęk o jedyną
pompejański żar
więziony
zapachem różanych pereł
nie pozostawiaj samotnego
w pustym czasie
autor
MEG
Dodano: 2014-06-07 01:04:53
Ten wiersz przeczytano 1753 razy
Oddanych głosów: 40
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
I jaka Ty tam smutna? Małgosiu?
pięknisty uśmiech! super!
Pozdrawiam cieplutko:)
miniaturka a tyle można z niej wyczytać - :-)
pozdrawiam
Śliczna miniaturka pełna miłości.A tak przy okazji
muszę powiedzieć,że pięknie Gosiu wyglądasz, awatar
zachwyca.Pozdrawiam miłego weekendu.
Nawet malutki płomień pozostawiony samotnie nie
zamieni się w pożar uczuć ,pozdrawiam.
Ładna miniatura, można różnie interpretować:)
Re; Smutna. Wystąpiłem z wnioskiem o usunięcie
swojego nietaktownego komentarza. Został już usunięty.
Przepraszam za złamanie zasad nieetykiety.
Jurek
Bardzo ładna i płomienna refleksja. Pozdrawiam Cię
serdecznie Smutna
drzy płomień miłości
i nie chce sie zatrzymac
pozdrawiam serdecznie:)
Gdy na swej drodze
Płomień zobaczysz
To próbuj gasić
Wiesz co to znaczy
. . . . . . . . .
I nie myśl czy ci?
Żona wybaczy:)))
Pozdrawiam z humorkiem:)))
jak już pisałam - piękna metaforyka Gosiu :)
no i jeszcze to- "pustym"
przepraszam- "-czasie"
ciekawie ;)"nie pozostawiaj samotnego w pusty czsie" ,
hmmm...
Świetna refleksja! Pozdrawiam!
Re; Autorka. Masz odautorski komentarz - konterkę - na
twój komentarz - również autorki - pod moim wierszem -
Deszczyk.