płomień
Świeczka dogasa a me życie razem z nią,
Płomień leniwie się pali,
Oświetlając nieśmiało mnie,
Po co mi żyć i jaki jest mój cel.
Zgubiłam się znowu Boże,
Zgubiłam się w życia śnie.
autor
ilonan
Dodano: 2009-05-14 06:49:48
Ten wiersz przeczytano 545 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
na poprawę nastroju przeczytaj "Greka Zorbę"
Kazantzakisa, humor od razu Ci się poprawi. życie to
największy dar. nie można z niego rezygnować ot tak.
dźwigamy, dopóki możemy unieść. będzie dobrze, zaufaj
mi. pozdrawiam ciepło :)
płomień -coraz szybciej sie pali-nasze życie jak ta
Twoja świeczka