Płomień namiętności
Zaprośmy do tańca pośród gwiezdnej nocy,
płomień namiętności, niech lekko otoczy
każdy zakamarek, w którym zadrży ciało,
by się stało doznań rzeźbą doskonałą.
I tak otuleni swobodą motyla,
w ramionach rozkoszy zapiszemy chwile,
których barwy szczęścia kolorową wstęgą
jeszcze długie lata oplatać nas będą.
autor
magda*
Dodano: 2013-03-10 00:19:07
Ten wiersz przeczytano 2767 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
redżej ale to nie jest miejsce tylko dla mickiewiczów,
a dla tych co lubią zabawę słowem przede
wszystkim.dlatego i ja dołaczyłem
:-) zatańczmy :-)
:)+++++++++
Buziaki Magdusiu:)
Warto było zajrzeć, przeczytałam z przyjemnością.
Pozdrawiam :)
Płomień namiętności niech zawsze w naszych sercach
gości...
Niechaj płoną te płomienie,
bo uczucie dzisiaj w cenie.
Miłego wieczoru.
Czytając czuje się lekkość pióra:) Pozdrawiam.E.
Ładnie, romantycznie, delikatnie, podoba mi się!
Pozdrawiam:)
u ciebie znajdę zawsze to co lubię w wierszach -
piękny -
pozdrawiam:-)
Ach! ten płomień namiętności!!
Pozdrawiam serdecznie Madziu:))
I znowu melodyjnie i romantycznie, Magdo. Pozdrawiam
Twoje wersy parzą
a słowa tańczą taniec rozkoszy
Delikatną nutką kobiecego erotyzmu powiało:))))))
Życie bywa poezją a poezja życiem.Miłość bywa piękna ,
szczera i prosta, ale unosi na skrzydłach i wszystko
staje się magiczne, a Ty masz prawo uważać to za
banał.Dziękuję za odwiedziny.Pozdrawiam.
Tytuł - patos, odrzuca mnie. Treść - banał. Jako
wprawka jeszcze ujdzie; jako poezja nigdy. Ale
oczywiście znajdą się "wytrawni smakosze" i pochwalą.
Smacznego.