W płomieniu świecy
W płomieniu świecy cisza drży,
wsłuchana w tęskne szepty.
Drewnianych łodzi senny dryf,
zamyka ziemski niebyt.
Na obeliskach złotem lśni,
serdeczny wers do nieba.
Pamięć odlicza tęskne dni,
czas śmierci dusze sprzedał.
Wczoraj odeszło. Życie w tle
złocistej chryzantemy
tworzy refleksji twardą pieśń
o dzisiaj tu, na ziemi.
autor
magda*
Dodano: 2014-11-02 14:41:39
Ten wiersz przeczytano 2028 razy
Oddanych głosów: 33
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (40)
O ile straciłam, pięknie Ziutko. Wena z Tobą.
Przepiękny wiersz Madziu
Pełen zadumy refleksji
Pozdrawiam serdecznie :)
Jesień jest zawsze czasem zadumy..piękny wiersz.
Pozdrawiam
Magdo już mnie nie zaskakujesz.Teraz już wiem,że każda
wizyta u Ciebie to chwila która pozostaje w pamięci i
sercu.Śliczny wiersz.Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo ładna refleksja.Pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo ładna refleksja.Pozdrawiam serdecznie:)
Ładna refleksja.
Dobrej nocy, magdo* :)
cisza i refleksyjna zaduma:)
Bardzo ładny i pełen refleksji wiersz ...Pozdrawiam
Wczoraj odeszło.Zycie w tle złocistej chryzantemy ...
Ładny wers
Magdusiu pozdrawiam cię serdecznie.
Carpe diem ! Jestem pod wrażeniem treści, pozdrawiam
:)
ładny wiersz, pozdrawiam:)
Ładny refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam;)
a co będzie jutro