Plomyk nadziei
Płomyk nadziei
rozpalił się
w mym sercu
ogrzewając go
delikatnie.
Pieści wszystkie
moje zmysły
swoim ciepłem,
rozjaśnił
moje życie
swoim blaskiem.
Moje życie
ponownie
nabiera sensu,
jasności,
kolorów
i ciepła...
ten płomyk zamienił się w ogień miłości, burzę radości, morze spełnienia... ...tylko, aby nigdy już nie zgasł, żeby nigdy się nie wypalił...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.