Plotka
Plotka
Plotka na milowych nogach biega
Obrasta w ciernie i chwasty
I trafia w człowieka jak strzała
Fałszem obłudy i zdrady
Okrucieństwo ludzkich języków
Pozbawione godności własnej
Podstępne mielą bez granic
Z próżności w głowie ciasnej
A plotka biegnie daleko w świat
Z szybkością światła wszędzie
Jak piorun tu trafi tam nie
Ale deszcze łez przyniesie
Jeżeli ktoś ma odwagę gadać o kimś za plecami niech też ma odwagę powiedzieć prosto w oczy, to może zaboli, lecz mniej zrani.
Komentarze (6)
Słuszność w tym wierszu jest po twojej stronie,ludzie
przeważnie gadają za plecami , bo sami nie mają odwagi
cywilnej , dobrze napisany.
zręcznie piszesz - podoba mi się przestroga i
napomnienie... jakie wypływa bardzo czytelnie z
twojego wiersza i słusznie - takich ostrzeżeń nigdy
dość!
jako komentarz zacytuję Ci fragment mojego wiersza:
"natura ludzi taka, że muszą plotki pleść, im większe
bzdety, plotek podniety, wystarczy puścić kaczkę a
plota będzie nieść..."
też boli mnie ten problem, plotką można komuś krzywdę
zrobić...dobrze to nazwałaś: to jest okrucieństwo...
ważny temat poruszasz w wierszu plotka jak sęp krąży
nad ludzkim życiem...dobrze napisany wiersz
Wiele pogłosek zniszczyło życia ludzkie,czasami bardzo
kruche
Czyn niegodny jest bardziej bolesny chociaż tak szybko
się nie rozprzestrzenia. Przygnębiająca jest jego
pozorna niewinność. Dobrze, że działa to w dwie strony
- słowo może wiele dobrego.