Płótno tajemnic

Płótno tajemnic

Ta szarość
Tak szorstka i tak pusta
Czas ją wypełnić kolorem
Namaluję dziś na niej usta
I choć milczące one ja będę także niemym ich autorem

Namaluję też oczy
Na zimnej szarości płótna tego
Lecz one nie będą chłodne
Podsycę je barwą uczucia ciepłego

Delikatna linią
Zarysuję owal twarzy
Smukły i lekko zamyślony
Wypełnię go barwą emocji
Na tle gdzie raj utracony

Na drugim planie
Namaluję słowa
Takie mgliste i lekko przejrzyste
One gdzieś nikną miedzy barwami
Zamieniając się w ciszę…to oczywiste

Ciszę pozostawię
W płótna szarości tej odcieniach
Ty wyobrazić musisz ją sam sobie
Podpowiem tylko, iż przybrała Ona kształt cienia
A Cień ten bliski jest Tobie

Usta oczy
W delikatny owal zamknięte
Cieniem Ciszy otulone
Jeszcze odrobina pikanterii
I szare płótno już wypełnione

Przyglądnij się jemu dobrze
Może zrozumiesz, jaka jest na nim treść ukryta
Uśmiechając się zakrzykniesz – Już wiem!
Choć wciąż tajemnicą ona podszyta

Piratky

autor

Piratky(Noire)

Napisany: 2011-02-26 Dodano: 2011-02-27 19:58:16

Ten wiersz przeczytano 775 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie