Pluszowy miś

Miś pluszowy.

Myślisz że całkiem bezuczuciowy?

Ładna barwa, miły w dotyku,

ze ślicznymi oczkami i długimi uszami.

Gdy byłam mała, wszędzie go ze sobą zabierałam,

potem gdy kupili mi lalkę,

rzuciwszy w kąt strychu jak niechcianą zabawkę,

Nie pamiętałam o nim wcale.

Lalka przecież ładniejsza była, miała śliczne włosy i ubranka...

Dwadzieścia lat później, szukając czegoś na strychu,

odkryłam zakurzoną postać,

w pajęczynach lecz z tymi samymi świecącymi oczami.

Ale teraz te oczy wydały mi się smutne,

pozbawione dawnego blasku, patrzyły na mnie tak cudnie.

Schyliłam się by go podnieść, otrzepałam z kurzu.

Przytuliłam do siebie mocno,

by nagle całe me dzieciństwo stanęło przedemną znów.

Wróciły dawne wspomnienia,

radości gdy przytulałam go mocno tak,

i łzy gdy rozpaczałam z misiem twarzą w tą pluszatą twarz.

Pożałowałam że go porzuciłam,

biedactwo te wszystkie lata tutaj sam, bez nikogo aż do teraz.

Zabrałam go ze sobą na dół,

tuląc go do siebie czule.

By znowu zaznał szczęścia w ramionach mojej córci.

Wiem jedno, teraz nie pozwolę by został on rzucony w kąt znów,

bo co z tego że pluszowy,

Miś także uczucia ma, jak zapewne każde z nas...

autor

Schatzie

Dodano: 2008-05-23 21:44:26

Ten wiersz przeczytano 2237 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Monolog Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie