Po 24 latach

Dwadzieścia cztery lata temu,1993 rok

Stare Drzewo Orzecha w lesie stoi ..
Ma gałęzie jak korony
obrośniętymi w liśćmi jak ozdoby
A na każdej gałązce wiszą orzechy laskowe

A Ty jak ten ogonek
trzymasz mocno gałęzi
podtrzymując orzecha brzemię
by nie spadło na tą ziemie
Co skorupę twardą ma i nie pęka sam..

A w skorupie orzecha owoc jego
[ To tak jak człowiek dba o serce swoje ]
by nie zamarzł i nie stęchł
od pogody kapryśnej lub Ślicznej


Po 24 Latach , 2017 rok

Orzech ten sam owoc ma
A w człowieku skorupa orzecha
pozostała tylko ta cecha
Ale gdy rozłupiesz
pusta łupka okruszka
nic tam nie ma, owoc znikł
Tyle warty człowiek dziś..

autor

Anna Rewers

Napisany: 2017-02-12 Dodano: 2017-02-12 20:54:04

Ten wiersz przeczytano 548 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie