Po czubek dachu

bezpiecznego, Zosiu :))
ulga, że weź:)

Elu, bardzo... mnie to cieszy :)

Bożenko, za niedługo wyląduję... ;)
Dorotko :)))

Uff, bomiś, ulga, że weź:))))))
Zosiak, udanego spotkania z... Ziemią:)

Bardzo Zosiu, bardzo!
Podziwiam :)

Fajnie ujęte. Miło było przeczytać:) Pozdrawiam:)

Dorotko, Zosiak jest w samolocie,
zara będzie lądować :))

To miła zabawa :)

Ejże, nie nam wiedzieć, kiedy spotkanie z...
ziemią:))))
Ps. Ale skoro coś przewidujesz, muszę szybciutko
skopiować do moich ulubionych twoje wiersze:))))

Dobry:))

piękny

peelka ma po czubek nosa tej zabawy w - moje, twoje,
nasze?:))

ale takie życie nie jest wesołe, raczej smutne...

Dorotka ma rację, jesteś doskonała - od czubka wiersza
po ostatnią kropkę:) świetny ten tytuł i świetna
gorzka ironia; miłego:)

Pięknie Zosiu, do Ciebie zawsze warto wstąpić po
wiersz:)

Tak, też myślałam ale dla pewności spytałam, teraz
wiem :))

trudno przecenić piękny i wymowny, życiowy i ciepły
przekaz Twojego wiersza...bardzo, bardzo graty:)
pozdrawiam