PO LATACH
Na stole mała fotka leży,
nieduże zdjęcie czarno - białe.
Spoglądam, trudno mi uwierzyć,
że w oczach swych optymizm miałem.
A byłem młody, pełen wiary,
świat kolorowy, dobrzy ludzie.
Wierzyłem w siłę i zamiary,
które pokonam nawet w trudzie.
Życie mnie jednak doświadczyło,
skąpiło ciepła i kolorów.
Moje spojrzenie odmieniło,
długo szukałem szczęścia wzoru.
Zmienił się chłopiec z fotografii,
włosy mu lekko posiwiały.
Dziś więcej może i potrafi,
wspomnienia dawne pozostały.
Ostrożnie patrzę dziś na ludzi,
wiem, że nie każdy jest uczciwy.
I nie mam co się więcej łudzić:
nie zawsze człowiek jest szczęśliwy!
Jan Siuda
Komentarze (19)
idę za mariat:)pozdrawiam serdecznie
Wiersz dobrze napisany i z mądrym przesłaniem ale
spróbuję choć troszkę zaprzeczyć, bo jak wspomniał
Angel Boy, my za często jesteśmy za smutni, nie
cieszymy się z tego co mamy, a chcemy wciąż czegoś
jeszcze.
Wystarczy sobie uświadomić - przecież mi nic nie
brakuje, mam dach nad głową i chleb na stole, i dzieci
zdrowe. I szukać plusów w swoim otoczeniu, a wtedy i
radości w sercu będzie więcej.
Nie zawsze człowiek jest szczęśliwy, to prawda, ale
niektórzy robią na siłę z siebie smutnych,
pokrzywdzonych a to tylko dlatego, bo nie widzą, że
inni mają naprawdę piekło w porównaniu do nich...
Pozdrawiam serdecznie +++
Gratuluję . przepiękny i wzruszający. Pozdrawiam.