* * * PO ŁÓDZKIM SPOTKANIU * * *
Piękno spotkania... piękno duszy
unoszenia
Piękno emocji wyzwolonych... piękno
wznoszenia
Piękno słów ofiarowanych... piękno
poznania
Piękno... i do tego piękna nie mam nic do
dodania
Słowa... duszą rozbudzone. Słowa...
zmysłami pisane
Słowa... w pięknie wyśnione. Słowa... z
głębin niezbadane
Słowa... kwiatami pachnące. Słowa...
ptakiem szybują
Słowa... elfem na łące. Słowa... miłość
dwóch serc budują
Dawać siebie tak, by inni wciąż tego
pragnęli
By to, co chcemy im dać, z radością od Nas
przyjęli
Podawać z duszy Tęczę, która ogniem
pulsuje
Smakować wraz z nimi emocje... Ja daję i
nie żałuję
napisany Warszawa dnia 04.11.2007r.
Komentarze (13)
Fajnie było na sotkanku, sosenka fotki pokazała... a
ja rozpaczam, że nie pojechałam
Samozniszczalna2 powiedz ile razy będziesz o tym
pisac.Już nie mogę tego strawic.Powiedziałas
raz,drugi,trzeci, ale tak w kółko. Jako kobietę,to
mnie tylko zachęca by poznać Hermesa.Lubię jego
wiersze i figa mnie to obchodzi ile miał kobiet,
kobiet podkreślam. One mają wolna wolę są dorosłe jak
widać ( poza wyjątkami).Dosyć już tego,!
A przecież to miał byc komentarz do
wiersza,przepraszam.
Hermesie, ta tęcza to tylko wewnątrz naszej łodzi z
nowymi twarzami domalowanymi do starych nicków! To
było fascynujące, szkoda że pamięć jest ulotna ...
Zawodna ... Darku, cieszę się że Cię poznałam.
bardzo ladnie ze tak potrafisz dac radosc ..przyjazn
czy nawet milosc i masz z tego powodu satysfakcje nie
wszyscy to potrafia
Jeśli mężczyzna mówi tak pięknie,
że słowa snują się jak motyle,
a każde z serca i nieulękle…
to jakże białe może być…ciemne,
kiedy naprawdę rodzi w nas Tęczę?
Rozbudza w duszy marzenia wielkie,
w sercu rozsiewa piękniejszą miłość?
Jak można wmawiać, że to jest ciemność,
bo ktoś celowo rzuca kamieniem
w Poetę, który daruje uśmiech,
w słowach od serca, co w rzęsach uśnie?
Przecież ten uśmiech nic nie kosztuje,
lecz darem może być dla drugiego
co, go podniesie w dobrą godzinę
i uratuje już tonącego?
,,Siła poezji ..siła wulkanu
Emocji skrytych w słowie na amen…”
Tak powiedziałeś, ja je przyjęłam,
bo w Twej w poezji TĘCZĘ odkryłam…
Dziękuję za to, że byłeś HERMESIE z Nami i wniosłeś
swoją Osobą wiele piękna w atmosferę łódzkiego
spotkania…Cieszę się przeogromnie, że mogłam
Cię poznać…Ewa
Dawanie siebie innym w postaci tej płynacej prosto z
serca i duszy- czyli wierszem to najczystsza forma
dawania siebie
Wzniosłość słów, ulotność chwili to klimat
wiersza,...Hermes dawanie siebie i to bezinteresownie
jest na wagę złota...ilu nas to potrafi?
w tych słowach ująłeś subtelny klimat, jaki
towarzyszył na spotkaniu....piękno ludzkich
dusz...piękno delikatnych, płynących z serca
słów...echhhhhhh ależ się rozmarzyłam...
Samozniszczalna mnóstwo kobiet pewnie tam było ale po
to by czytac poezje ja żałuje że mnie tam nie było
,wiem że spotkanie radoscia i przyjaźnia byłO malowane
.Zwróć uwagę na ortogtafie kobieto
W wierszu czuje się jeszcze boską opiekę Erato,
Euterpe i Kaliope, które objęły swą mocą wszystkich
poetów. Wiesz wnziosły i pełen radosnego spełnienia.
Dzielcie się wrażeniami, bo warto.
Komentarze:
- zgłaszam naruszenie regulaminu
Dodaj komentarz do wiersza
czardasz 2007-11-05 08:05
A ja tam byłam nalewkę przyjaźni piłam ,serc radosnych
koło złączone przy świecach czytanie naszych wierszy
to nie ważne czy ktoś na top liscie pierwszy Tam
wszyscy radośni jesiennym nastrojem połaczeni .
To wielka sztuka, nie w każdym człowieku, dawać...
radość czerpać z dawania. Wiersz ciepły opisuje radość
spotkania.
Piękne przesłanie ,,dawć siebie by inni wciaż tego
pragneli"Ty dajesz i jesteś szczęśliwy szkoda że każdy
tak nie potrafi przeważnie ludzie są zachłanni chcą
brać ale od siebie nie dają nic może po przeczytaniu
Twojego wiersza ludzie zaczną myśleć nad swoim
postępowaniem