po nas
na stole
jeden talerz
kawałek chleba
i czyjaś dłoń
samotna jak palec
tylko oczy płoną jeszcze
Kołobrzeg 9.08.2016
autor
maltech
Dodano: 2016-08-09 13:58:11
Ten wiersz przeczytano 1529 razy
Oddanych głosów: 46
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (47)
W kilku słowach zawarta wielka samotność i
jednocześnie smutek :( Taka samotność zadaje nam
zawsze najtrudniejsze pytania :(
Każdy powinien mieć kogoś, z kim mógłby szczerze
pomówić, bo choćby człowiek był nie wiadomo jak
dzielny, czasami czuje się bardzo samotny. /
Ernest Hemingway
Tak smutno, tak krótko, a jak pięknie... pozdrawiam
życie nas nie rozpieszcza
pozdrawiam :)
Znaczy Peel teraz nie jest samotny, dlatego zostanie
jeszcze czyjaś dłoń, zaś po samotnych nie zostaje już
nic.
Ale...
Ale nie martwię się tym wcale, bo przecież tam gdzie
wszyscy się udają,
wszystko jest o wiele prostsze.
Witaj.....Niby tylko taka miniaturka, a ileż w niej
przekazu. Niejednokrotnie w życiu, stykałam się z
problemem samotności, jak również i biedy. Pozdrawiam
serdecznie i pięknie dziękuję, za sympatyczne
odwiedziny:)
Wzruszający . Pozdrawiam :)
Ciekawa myśl :) Pozdrawiam i daję plus :)
tu zionie samotnością ..ładna myśl ..
czasami tak lepiej, ale nie każdemu z samotnością do
twarzy
A że nie lubię smutnych zakończeń,to może peel zapuka
do sąsiada, u którego jest tylko talerz...A może wtedy
stanie się cud rozmnożenia chleba?
Wiersz wzrusza.
Miło Ciebie poznać.Dzięki za odwiedziny.
Świetny napisany z wyczuciem klimatu. :=))))
Samotność mamy w głowie ale trudno ją zaakceptować
Pozdrawiam serdecznie:))
U jednych krew burzy,
to co innym służy!
Pozdrawiam!
Rozumiem,tez tak mam... świetne mini!