Po pierwsze i po czwarte
dla ludzi
Wołam cię człowieku obcy
Wołam cię ziemio przeorana
Wołam cię niebo zachmurzone
Wołam cię wodo rozbryzgana
Wołam cię człowieku obcy
Błądzący po krawędziach ziemi
Śpiący pod gwieździstym niebem
Pijący źródlaną wodę
Wołam cię ziemio przeorana
Wykorzystywaną przez człowieka
Podlewaną przez chmury na niebie
Leżącą pod głęboką wodą
Wołam cię niebo zachmurzone
Wywołujące smutek człowieka
Oddzielające ziemię od słońca
Gromadzące skraplającą się wodę
Wołam cię wodo rozbryzgana
Obmywająca wciąż pracę człowieka
Przelewająca się w kanałach ziemi
Wyparowująca do nieba
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.