po pracy
tępy ból nadgarstków
zwiotczałe mięśnie
paznokci kruchość
szarość twarzy
podkowy i cienie
ból
nie płacze
człowiek zmęczony
autor




alicja koperek




Dodano: 2020-08-24 11:08:09
Ten wiersz przeczytano 1389 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Dobrze oddane utrudzenie...
Kiedyś pisałam o kieracie :))
Szczęśliwi ci, którzy mogą wykonywać pracę, będącą ich
pasją, wtedy mz nawet nie czuja zmęczenia.
Pozdrawiam :)
Człowiek przepracowany jest jak kłoda drzewa. Udanego
dnia:)
Praca, która wykańcza fizycznie i psychicznie jest nie
do zaakceptowania, przynajmniej z mojego punktu
widzenia... Pozdrawiam
Człowiek bardzo zmęczony nie ma już sił, by płakać.
Ładny wiersz. Pozdrawiam ciepło.
Bóg wypędzając ludzi z raju przeklął ich:
"w trudzie będziesz zdobywał od niej (z ziemi)
pożywienie dla siebie po wszystkie dni twego życia.
Cierń i oset będzie ci ona rodziła, a przecież
pokarmem twym są płody roli. W pocie więc oblicza
twego będziesz musiał zdobywać pożywienie, póki nie
wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty; bo prochem
jesteś i w proch się obrócisz!"
I w zasadzie wszystko OK. Zostaliśmy skazani na ciężką
pracę. Boli jednak to, że niektórzy umieli się jakoś
wywinąć od tego wyroku i nie dość, że są darmozjadami,
to jeszcze się śmieją z głupich "roboli"...
Z każdym oddechem wytracając nadzieję na lesze jutro
gdy jej brak staje się ciężarem nie do udźwignięcia
Jak tu żyć i pracować gdy wody braknie kutrom
Ciężaru przybywa a psów braknie do zaprzęgnięcia .
Pozdrawiam serdecznie ;)