Po prosty BYĆ...
Czy jestem tylko małą cząstką
tego wszechświata,
czy może potężną siłą,
co koniec z końcem splata?
Bo kiedy spoglądam w niebo
w gwiazd szaty przyodziane,
to czuję jak me serce
do góry jest porywane.
A gdy zamykam oczy
i w ciszy kontempluje
odczuwam wielką jedność,
a dusza wszystko miłuje.
Więc jaka jest prawda odwieczna,
którą tak poznać pragnę?
Czy jestem sprawcą czy wykonawcą
życia tworzonego przeze mnie
czy dla mnie?
autor
Fioletowa13
Dodano: 2007-05-08 22:36:00
Ten wiersz przeczytano 596 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.