Po rozstaniu
Tak malo ciebie we mnie
A bylo nam przyjemnie
Tak malo ciebie wokol
Dales juz sobie spokoj
To cos sie wypalilo
Chociaz tak pieknie bylo
Dzis nie szukamy siebie
Czas juz te milosc grzebie
Wspomnienia choc wracaja
I czesto spac nie daja
Wcale tu nie pomoga
Juz kazde inna idzie droga
Komentarze (5)
Smutna treść wiersza, ale to już taka moda nastała w
obecnej rzeczywistości. Instytucja małżeństwa się
rozstaje dążymy do wspólnoty pierwotnej. Człowiek
ucieka do lasu, ogniska, wolności, nagości, zarasta w
owłosienie, do sprawiedliwości podziału darów nieba i
wiele innych praw natury jak w Edenie. Pozdrawiam
na uczucie trzeba się przygotować
Banał. Przykro mi autorko ale to okropny tekst.
smutno, i wbrew pozorom monotonne rymy gramatyczne,
potęgują wrażenie smutku i straty...
Po rozstaniu smutno...