Po śmierci...
Wszystko jest przemijaniem
Musimy się pogodzić z rozstaniem
Świadomość jest taka bolesna
Nasza droga nie jest bezkresna
czy po śmierci istniejemy?
W przestworza wolni się wzniesiemy
Na pewno bym tego chciała
Bo przeraża mnie marność mego ciała
W świecie fantazji wegetuję
Bo życie mnie strasznie dołuje
autor
Kasia666
Dodano: 2007-11-02 15:20:10
Ten wiersz przeczytano 576 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
W swiadomosci roztania jest zawarte
piekno naszego zycia
i radosc naszego kochania
tak bardzo"dzisiejszy"wiersz.marzenia...jeżeli bardzo
w nie wierzymy spełniają się.wiem po sobie że to nie
bzdura)))ale to czy będziemy "po"i gdzie będziemy nie
zależy od marzeń...ale czasami są jedyną
ucieczką...ładny wiersz