po tobie
od rana pada. intensywnie
myślę o przemijaniu, podczas gdy
krople jedna po drugiej biją
o szybę - tak pięknie giną maleńkie
ślady po ich istnieniu.
i jest mi żal, coraz ciężej na sercu
więc zamykam oczy – a jednak
widzę, wyraźniej czuję
jak wzbiera we mnie
deszcz, po tobie
babciu.
Komentarze (76)
Miło Ciebie tutaj dzisiaj zobaczyć. :)
Yulio Agnieszko czekam cierpliwie. :)
Ślę ciepłe pozdrowienia. :)
Szkoda, jak każdej babci. Pozdrawiam serdecznie.
Aguś, gdzieś Ty bywała, jak Cię nie było?
Pozdrawiam serdecznie i polecam się pamięci. :)
Miłe słowa. Babcia je słyszy. Pozdrawiam
Tak, aż się zdziwiłam, że trafił się taki wiersz.
Zajrzyj znowu tu Agniesiu.
Chcesz bym z żalu się powiesił?!
W międzyczasie sprzedałem duszę diabłu, a Ciebie nie
ma...
Nie tylko Ewa tęskni... :)
Gdzie ty siostrzyczko się schowalas...? Tesknie:*) :*)
Agnes! Agnes! Agnes!
Oj, Agnieszko, ja napisałem swoją autobiografię, a
Ciebie tu nie ma.... :(
Odwiedź nas znowu Agnieszko. :)