Po Twoim odejściu

Kobiecie o której nie potrafie zapomnieć...

Zatracam się w nietrzeźwości swoich myśli
Gubię poczucie własnej tożsamości
Proszę o łaskę zrozumienia siebie
Obdarty z własnej wiary, spoglądam obojętnie na innych, przestałem trwać, przestałem być w czasie teraźniejszym
Dostrzegam pustkę swych marzeń, poczułem
słabość swych czarnych skrzydeł, które zawieść nigdy mnie nie zdołały
Oszukany przez życie, staram się walczyć, lecz nie potrafię, gdy mój świat w blade kolory pomalowany
Jedyny kolor, który pamiętam to, żółty, trzymałaś go w dłoni, kolor słońca, zeszłorocznych jesiennych
liści w kształcie serca, które tęsknotą żyje
Tęsknotą za niepewnością twych ramion, za kroplami rosy na twych ustach, za twoim zapachem na mojej skórze... wspomnienia, które burzą porządek mojego niepoukładanego bycia sobą, wspomnienia, które nie dają zapomnieć...
Czy oby na pewno niczego nie będzie żal?
Co zrobić, co myśleć?
Gdy ktoś Cię opuścił gdy ktoś spycha Cię w przepaść?
Gdzie szukać siły, która pomoże przetrwać
która powstrzyma niewidzialne łzy duszy, która nie pozwoli się w nich utopić
Siła, która pozwoli zapomnieć, jak przy świetle
księżyca na polach nieba, nieograniczeni czasem
tańczyliśmy w rytm naszych serc,
śpiewających o miłości
Przyszła pora by uspokoić emocje, by spojrzeć w przyszłość w której Ciebie brak
Moja krew nie jest już Twoją
Twój oddech nie jest już moim
Teraz każde z nas kroczy samotnie
przez ścieżki dni i nocy
Czas mija, z każdym jego westchnięciem
stajemy się sobie obcy, czy to ten cud niewidoczny dla innych
Pustka wypełnia moje płuca, tęsknota moje myśli
Cierpienie moje serce...
Czy oby na prawdę niczego nie będzie żal ???

nie pogodze sie z Twoim odejściem....

autor

Szem

Dodano: 2005-07-16 00:19:11

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie