PO WYBOJACH
Drogą życia czasem można iść donikąd,
choć pewnie krokami mocno ją ubito.
Gdy żyjesz bez planów, nie masz swego
celu,
marnie możesz skończyć drogi
przyjacielu!
Idziesz dalej drogą nieoznakowaną,
tworzysz własny światek, krainę
nieznaną.
Nikt nie podał ręki, z tej drogi nie
wrócisz,
nie wiesz co to uśmiech, gdyż często się
smucisz.
Droga wyboista, pełno tam kamieni,
a sił ci brakuje by swe życie zmienić.
Kroczysz jak po grudzie, męczysz się,
przystajesz,
dziwisz się, że jakoś radę sobie dajesz.
Przy życiowej drodze nie chcą rosnąć
róże,
choćbyś się przyglądał i szukał ich
dłużej.
Prędzej znajdziesz oset co kolcami
kłuje,
za co ty człowieku w życiu pokutujesz?
Jan Siuda
autor
najdusia
Dodano: 2016-12-03 18:34:57
Ten wiersz przeczytano 832 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
Piękny wiersz i dobra refleksja, pozdrowienia ślę!
Bardzo dobre przesłanie wiersza. Polacy w większości
są narodem pochmurnym. Za mało jest uśmiechu
serdecznego, za dużo złośliwego. Nie dajemy się na
siłę. Konsumpcjonizm to nam zafundował.
Pozdrawiam i dziękuję za wizytę.
Bardzo ciekawy,udany wiersz,Pozdrawiam.
Super!
Bardzo dobry wiersz z życiową refleksją. Pozdrawiam :)
Pytanie, które zadajesz na końcu z pewnością pojawia
się w głowie większości ludzi, bo jest aż tak
prawdziwe :) Pozdrawiam +++
W życiu raz lekko jest, a raz jest ciężko,
lecz każdy własną przez nie zmierza ścieżką!
Pozdrawiam!
Dobry wiersz z życiową refleksją... Niektórzy zawsze
mają jak po grudzie.
Pozdrawiam serdecznie.
Oczywiście, że nie było w wierszu tonu nakazowego. Ale
chyba przestrzegałeś przed określonym postępowaniem
lub pokazałeś jego minusy. I to miałem na
myśli,pokazując Ci, że wcale tak nie musi być. Ale to
są bardzo subiektywne odczucia, wyłącznie.
Re:troilus
Czy uważnie czytałeś ten tekst?
Niczego nie odradzam, niczego nie narzucam.Opisuję
tylko, że "drogą życia czasem można dojść donikąd".
Nie każdemu wszystko idzie jak po maśle i wtedy
zastanawia się czemu mu tak ciężko. Pokuta jakaś, czy
co?
To dobrze, że nie narzekasz i jesteś szczęśliwy. Bądź
takim zawsze. Tego Ci życzę, dziękuję za komentarz.
Pozdrawiam.
Janie, postępuję dokładnie tak jak Ty odradzasz i
jakoś nie czuję, że pokutuję. Nie narzekam, pomimo
różnych nierówności na swoje życie. A już więcej niż
średnia żyję.
+..
Dywają takie drogi, że trzeba być mistrzem kierownicy,
by sobie poradzić.
Ładny wiersz.
Mądrze
Bardzo życiowy, dobry wiersz Janku,
no niestety rzadko kiedy jest tak, że ta nasza droga
jest tylko różami wysłana, a i one mają, jak wiadomo
kolce, wyboje znane każdemu i kamienie, ważne tylko by
dało się je udźwignąć,
a za co pokuta?
Ano za grzechy i to już te od czasów Adama i Ewy:)
Pozdrawiam serdecznie:)