Pobożne życzenia
jak zakląć w szczęście nowy dzień
dzikością mustanga radosny
galop poprzez zalane słońcem
prerie tam tańczy swobodny wiatr
malować chwile paletą barw
koszonej trawy poczuć zapach
słodki motylków zatrzymać lot
przekreślić żabi przeklęty los
chłonąć czar dźwięków lutni Erosa
strzała trafiona w serca dwa
zbłąkane gdzieś na Olimpu szczycie
odszukać złotą nić Ariadny
Komentarze (2)
Całkiem udane metafory,tylko dlaczego wersy nierówne?
Rytm nadał by potoczystości. i moim zdaniem
niepotrzebne tropy ze starożytności. Lepiej by całość
się komponowała, gdyby peel tematu prerii się do końca
trzymała.Ale idzie w dobrym kierunku!
zapisane metaforą niektórym się udało gdy życie stało
się poezją Wiersz jest dobrze napisany Brawo!
Pozdrowienia