POBUDKA

Jarzębinowe kulki, co ranek
tłuką w moje okno,
skryte pod kapeluszem z liści,
z wyspą skrzyżowań bardzo wielu.

W efekcie są lepsze od kawy,
pozbawione aromatu porannego,
nawilżane w kroplach rosy,
traktowane słońcem, jak ręcznikiem.

Wróżą rychłą pobudkę,
spowijaną drętwymi przeciągnięciami,
nie wyczekuję chwili ustawionego alarmu,
w łaski powrócił odwieczny budzik,
chlorofilem liści napędzany –
biologiczny zegar.

autor

Eve85

Dodano: 2010-07-29 12:22:02

Ten wiersz przeczytano 669 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie