Z pocałunkiem od życia

to tylko życie, dowiemy się na pewno, pozdrawiam

Jak? No właśnie tak :-)

pytanie: jak?, odpowiedzi: brak...
pozdrawiam:)

Też nie znam odpowiedzi...
Ciekawa refleksja
Pozdrawiam serdecznie:)

nie znam odpowiedzi, jak tego wszystkiego dokonać.
Może nikt nie zna...Pozdrawiam

No tak jak umierać to z pocałunkiem
ale póki co żyjmy
życzę szczęścia i uśmiechu:)

bardzo ładny wiersz ujmuje prostotą Pozdrawiam
serdecznie:)))

W każdym razie tak mi się zdaje, ze to:"Z upadłych
powstawać,
odwracać się na pięcie." chyba trzeba troszkę zmienić,
bo bardzo źle się czyta. Mam nadzieje, że sie nie
gniewasz na te sugestie, ja tak tylko sobie gadam.
wiersz przeciez Twój.

Bardzo ładny wiersz
Pozdrawiam serdecznie :)

Wielu z nas zadaje sobie podobne pytania. Podoba mi
się wiersz. Miło było przeczytać:) Pozdrawiam:)

Ciekawie. Podoba mi się pomysł. Zapisalabym troszke
inaczej.Ale to jest Twój i tylko Twój wiersz.
Ale poniżej wklejam moją wersję, bo pomysł bardzo mi
się podoba:)
Sunąć jak latawiec
po morzu wolności.
Jak świeca płonąć
żarem miłości.
Jak iść i nie wracać?
Jak wrócić i czekać?
Życie wzbogacać
i z niczym nie zwlekać.
Jak biec i upadać
na każdym zakręcie?
Z upadków powstawać,
i obrót na pięcie.
Jak śmiać się i płakać
i łzy rozdzielać,
z radości skakać
w cierpieniu umierać?
Pozdrawiam gorąco.