Pociąg donikąd

Codziennie odjeżdża Pociąg
donikąd...
Srebrny szron leci za nim jak welon...
z mgły...
Pociag zabiera nas w świat nowych
doznań...
Tam, gdzie opadłe liście zatrzymały się
w locie...
Zawisły na zawsze i nigdy nie ruszą...
przez wieczność...
Gdy pociąg zatrzyma sie raz
pierwszy...
Jest cały złoty i błyszczący jak
gwiazdy...
Gdy ruszył znów, był cały obdarty
jak żebrak...
Pociąg nazywa sie Czas Życia...
jest wieczny...
Bo to pociąg....
Donikąd....

...Bo każdy ma swój pociąg....

autor

Fenella

Napisany: 2005-04-04 Dodano: 2005-04-04 18:13:26

Ten wiersz przeczytano 727 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie