pociąg życia
pędzę przez życie
gnam wciąż do ciebie
nie widząc nawet
w tym wszystkim siebie
i nagle zwalnia
mój pociąg życia
przede mną trasa
ciężka do przebycia
wreszcie dojeżdżam
mija mi stres
jestem już w domu
podroży mej kres
autor
kusicielek
Dodano: 2011-03-20 16:53:38
Ten wiersz przeczytano 712 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Ładnie o życiu:) rozmaite stacje bywają po drodze:)
pozdrawiam
witaj w domu, wszędzie wszak dobrze...+
Byle do domu. Pozdrawiam.
W wierszu i między wierszami wiele wyczytamy,
"kusząca" melancholia. Ciepło pozdrawiam.
przede mną i dojeżdżam popraw . Czuć jak pociąg
zwalnia :)
witaj przyjacielu ...aż mam uśmiech na mej twarzy
...piekne słowa płyną z wiersza Twego ...tak jak ta
droga nie do przebycia...inny a mnie się bardzo
podoba...pozdrawiam ciepło z wiarą w sercu ...