Pociagiem po smierc w milosci...

Dar milosci juz zapomnianej choc jeszcze nie przemijajacej

Poprostu kochac cie tak dlugo, az zrozumiesz ze i ty mnie kochasz...
Lub pewnego dnia poprostu odleciec... jesli bedziesz tego chciec...
Poprostu zawierzyc ci najmocniej, tak jak juz sie nie zawierza... i dawac tyle ile juz sie nie daje... Poprostu zabijac siebie tylko dla twej chorej przyjemnosci... rozbijac sie, upadac, krwawic...
Tak poprostu zyc dla ciebie nedznym zyciem i wydzierac z tej nedzy troche szczescia.
Polozyc sie na torach i czekac...
Przyjdziesz pieszo... czy pociagiem...
Z usmiechem jakiego nigdy nie lubilem u ludzi... kochalem go u ciebie...

autor

Latająca z wiatrem

Napisany: 2006-11-23 Dodano: 2006-11-24 12:39:44

Ten wiersz przeczytano 528 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Toniczny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie