Pociągiem przez życie

Bardzo ciekawie o życiu.
Ja już dawno zwolniłam.
Pozdrawiam serdecznie.

Rzeczywiście. Jak pociągi biegniemy przez życie. Sam
czuję, jakbym jechał oszalałym ekspresem. Gdy mój
pociąg grozi wykolejeniem marzę, by maszynistą była
Siła Wyższa. Dobry wiersz. Pozdrawiam.:)

świetny wiersz! jestem pod wrażeniem :)

Podróże kształcą...
Pozdrawiam :)

Bardzo ciekawie opowiedziany... Pozdrawiam 'D

Przez życie na spokojnie, czasami pociągiem.
Pozdrawiam

ciekawy wiersz-pozdrawiam serdecznie

Zatrzymał mnie ten wiersz Joanno,podoba mi
się.Pozdrawiam serdecznie

NIE WIERZĄ ĄĄĄ:)pzdr:)

"nie wierzę w mądrość intuicyjnych wyborów" holender
jasny a mnie intuicja prowadzi przez życie i do Boga.
I jak mi się wydaje Duch Święty często przez te drzwi
wchodzi

Witaj Asiu:)'nie wierzą'-ludzie nie wierzą.Ludzie
rozważają,a ja ufam ,że nic nie jest przypadkiem i
lubię zwroty pod ostrym kątem.Koty też nie
intelektualizują-instynkt....a jest taka nić
porozumienia ze zwiarzakami(jeśli się ich nie
niewoli,nie krzywdzi-szczególnie na sympatię kota
trzeba sobie zasłużyć).
W tym wszystkim czas gna niezależnie od tego co tam
wymyślimy:)

Witaj moja imienniczko :) Przyciągnął mnie tytuł
wiersza, a i dalej stwierdzam ciekawie, choc parę
drobnych poprawek by się przydało. Jako środek
artystyczny stosujesz onomatopeje, ale drugą strofę
zaczynasz od " nie wierzą " - i tu trudno się połapac
o kogo chodzi.Co do kociej natury, one zawsze chodzą
swoimi ścieżkami, przywiązują raczej do miejsca, nie
ludzi, a w zyciu chodzi o to, aby miec gdzie i umiec
się w tym biegu zatrzymac. Wiersz na pewno skłania do
refleksji. Pozdrawiam ciepło :)

ciekawie, lubię takie wiersze z podróży :-)

Zawsze nastąpi-to nieuniknione-czas gna:)Nie nad czym
tyle myśleć:)))

Koty wiedzą i psy też-więcej niż człowiekowi do głowy
przyjdzie:)Ale to element wtrącony:)Pzdr.