Pociejów

Kolejny,świetny wiersz...
Twoją zasadą się kieruję
i rupieci nie kolekcjonuję,
bez żalu wyrzucam starocie,
robiąc porządki przy sobocie...
pozdrawiam serdecznie...

każdy z nas ma jakiś stopień zbieractwa, niestety
zbieranie absolutnie wszystkiego i niewyrzucanie
absolutnie niczego to ciężka choroba...
Twój wiersz, ważny, składa do zadania sobie kilku
pytać... chociażby "po co nam cały ten złom, nazywany
życiowym dorobkiem?"

witaj, nie zawsze kolekcja staroci się opłaca,
szczególnie gazet, butelek i szmat.Niewiele za to
zapłacą, zostaniesz jak byłeś dziad. pozdrawiam
serdecznie

Bardzo dobra zasada ale jakże trudno się do niej
zastosować... :)

...dobry! ...to tylko przedmioty, a przecież nie one
są najważniejsze:)
"Nie przygarniaj staroci - człowieku!
Nie bądź głupi... już raz to mówiłem.
A swój majdan... weź wywal do ścieku.
Teraz lepiej...? - Ja przecież nie drwiłem!"

Ech, te starocie...- przez lata uzbierało się ich-
krocie:) U mnie też. Dzięki za przypomnienie, czas je
przetrzebić. Super wiersz! Pozdrawiam.

umiesz na wesoło o poważnych sprawach, wąskie są bramy
niebios - majdan nie wlezie, goły R.Majdan może tak:)

Zdzisiu - święta racja Musim sie trzymieć ;)))

Czatinko - uważaj na siebie ;)))

Przemawia do mnie wiersz idę wywalić jaki fajans na
śmietnik :)

Super - zdrowa zasada zawieszać oko na (kimś) czymś
nowym i tego bedziemy sie trzymać. :)))