początek i koniec
usiadła na kamieniu samotna dusza szukając w cieniu przyjaciela wieczności brzeg stąd droga w nieznane tam się spotkamy
,,,,,,,
gdy dzień się w słońcu rozbudzi
ubierze w błękit niebo
cienie wśród drzew rozrzuci
zapachnie kwieciem ziemia
nim w oczy spojrzy nocy
w gwiazdy znów zmieni marzenia
wygladaj tych które gasną
spadając spełnią życzenia
by znów gdy ktoś się zasmuci
słońcem dzień senny rozbudzić
,,,,,,,
autor
zuza n
Dodano: 2015-08-19 00:29:18
Ten wiersz przeczytano 784 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Ślicznie
pięknie :)
Piękna miniatura...
bardzo ładnie
Ładnie rozmarzasz przed snem:) miło było przeczytać:)
Pozdrawiam:)
Ladnie, na dobranoc :)
:)
takie szerokie życzenie
:)
Te gwiazdy takie kochane :)
bardzo ładny, ciepły przekaz:) pozdrawiam
Ładnie bardzo:)
Pieknie zuza, pieknie, brawo:)
Pozdrawiam.