początek wiosny
Początek wiosny
Rozszumiało się, ptaki trele
rozśpiewały
Wszystkie duchy wiosny pokłon piękny jej
składały
Słońce weszło wysoko na nieboskłon, złotem
ziemię oświetliło
Zielenią i kwiatami wiosny pola i łąki
zażółciło
Piękna pani szła drogą, stokrotki i
pierwiosnki rozbudzała
Brzydota milkła, cudna przyroda na nowo
się wskrzeszała
Narcyz złotawy, symbol dumy pąki swoje
już mocno rozwinął
I on to jako piękny kwiat wiośnie głową
pozdrowienie skinął
Po świeżym deszczu trawy mocno się
zazieleniły
I to wszystko stało się tak szybko
odmiennie, elfy wiosny naturę w piękno
zmieniły
Ale to był dopiero początek cudów jakich
ona miała moc pokazywać
Fioletem i złotem sypać, resztki zimy
starannie i na długo skrywać
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.