początek zimy

Początek zimy
Królowa zima z dalekiej północy na naszą krainę zjechała
I cały krajobraz. przyrodę powoli w zupełnie inna zmieniała
Na początku sypła z niebios puchem białym
Co przykrył ziemię dywanem składającym się z płatków śniegowych całym
Szarość , brud i brzydota znikły i w krysztale się rozpłynęły
A w naturze cuda i dziwy nowej pani się rozpoczęły
Spojrzawszy przez okno biel raziła kolorem skrzącym
Mróz zaś wyzłocił to wszystko kolorem migocącym
I nagle zrobiło się ta cicho, że wszystko milczeniem mówiło
Cudem zimy, jest srogą urodę w naturze zmianę przywróciło
Mróz wyostrzył swe zęby, kwiaty przecudne na szybach wymalował
Piękno tej nowej pory roku wszystkim w pamięci zachował
Ludzie więc w tej nowej krasie z utęsknieniem świąt bożonorodzeniowych oczekiwali
I na wieczerzy wigilijnej rodziny się zbierały i zgodnie lubić
Duch małego dzieciątka na wyświeżoną krainę powoli spływał
A każdy z pogodą ducha i przyjaźnią do świąt się przygotowywał
Do najradośniejszych dni czas na ten padół nieszczęśliwy wnet miał zawitać
W naszych zaś sercach nastrój pogody i wielkiej radości zaczynał rozkwitać
Z godnością więc do tych dni jednych w roku najważniejszych się przygotujmy
I nie tylko o sobie pamiętajmy ale i innym podarków i radości zgotujmy

autor

unglesio z Bieszczad

Dodano: 2009-12-20 11:50:56

Ten wiersz przeczytano 1232 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie