Poczekalnia

Niekończąca się kolejka
po szczęście.
Czekanie,
kiedy wreszcie oddzwoni.
Przecież pytało o Twój numer!
A Ty czekasz i zwlekasz
myślami do szczęścia uciekasz
izolacji życia politykiem jesteś
nie bierzesz do serca, bo wciąż liczysz na szczęście
i staje się Twym dziełem wyłączanie świadomości
A główną akcją egzystencjalności zmysł melancholijności
Pozwalasz wypadać kryształkom złota
Przez życiowe sito, a o nogi Twe bije górska woda
Znikasz z myślami
Za kotarą pustej otchłani
Ty z Twoimi myślami
Zostajecie na świecie sami.

autor

kattarrinka

Dodano: 2009-03-24 17:50:01

Ten wiersz przeczytano 600 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Zimny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie