Poczłowieczyć...
Człowiek kracze, baranieje
i małpuje albo psioczy.
Umie zlisić się, ześwinić.
Ludzie, hej, otwórzcie oczy!
Zamiast wciąż się naindyczać,
może sobą się nacieszcie?
Czas zostawić ten zwierzyniec.
Poczłowieczyć trzeba wreszcie!
autor
wielka niedźwiedzica
Dodano: 2013-12-13 20:52:16
Ten wiersz przeczytano 3719 razy
Oddanych głosów: 61
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (83)
Super! Rytmiczny, refleksyjny wiersz w lekkim tonie,
więc idę poczłowieczyć:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Mądrze ujęty temat. Pozdrawiam.
Fajnie zerknąć raz jeszcze do tego
wiersza, o ludziach, co mają cechy niczym zwierzęta.
Wiesz WN,
co do Damahiela, to on tak pisze, bo cierpi na
schizofremię,
kiedyś mi o tym napisał w jakimś komentarzu...
Pozdrawiam serdecznie:)
Jędruś, kosmaty, JacekZ, Zofia255, Art klater, jędruś,
przeoczyłam waszą obecność, wybaczcie, dzięki:)))
AndrzejuB masz rację poprawiam:))))
różnorodność ról.pozdrawiam
Będzie zawsze genialny.
Ciągle jest genialny.
chociaż ...
nie obraź się o poprawkę
"ześwinić"
Wiersz genialny.
Uroczy epigramat, gdzie łagodnie straszy duch Księcia
Poetów - bp. Ignacego Krasickiego.
Jako bonus bon - mot irlandzkiego prześmiewcy Georga
Bernarda Showa:
"Im bardziej poznaję ludzi, tym bardziej kocham
zwierzęta. Istoty ludzkie to jedyny gatunek
zwierząt, których szczerze się obawiam."
A na dobicie Stanisław Jezry Lec:
"Gdyby zwierzę zabiło z premedytacją, byłby to
ludzki odruch."!
Jest i humor, i przesłanie.
Super.
Pozdrawiam serdecznie
Nie obrażając naszych kochanych zwierzątek, jak
najbardziej potrzeba nam "poczłowieczyć":)
wspanialy wiersz, i jego przeslanie,
pozdrawiam
Doris,żyję,ale muszę trochę odpocząć od Beja.Mam Was
wszystkich w miłej pamięci.Trochę siedzę na
fb.Napisałem też kilka tekścików na zapas.Po wakacjach
zacznę wklejać,ale muszę Ci powiedzieć,że nie mam już
takiej wydajności,bo zawiesiłem sobie poprzeczkę chyba
zbyt wysoko i za każdym razem chcę pobić rekord
świata.Pozdrawiam serdecznie Ciebie i wszystkich
znajomych.