Poczuć wiatr
Gdzieś pośród łąk,
Poczuć wiatr we włosach,
Zapach ziemi,
Trawy zielonej,
W której raz po raz,
Buty gubiłam,
Latając jak dzika ze szczęścia,
Do tej radości życia,
Wiary w słońce,
I dzień następny,
Lekkości dnia,
Co nas nie pyta,
Czy nadejść ma,
Bo nadejdzie.
I będzie trwać wiecznie,
Jak czas ogarniając nas,
Nie znam początku
I nie znam końca,
Lecz chwila ma,
Dla mnie wiecznie trwa,
Która bez końca mnie ciągnie.
Poczuć to znów jak oczywistość,
Jak rzeczywistość,
Istotę dnia,
I moją bytność,
Tęsknie…. .
autor
iwona721226
Dodano: 2018-07-23 03:00:09
Ten wiersz przeczytano 622 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Na pewno pięknie tak jest poczuć ów wiatr :)
Gdy jest najciężej zawsze wspominam to co było
najfajniejsze i wracam do tego i to mnie otula i daje
siły. Teraz nei mam na to chęci i polotu. Mam nadzieję
że to odzyskam powoli.
Tęsknie za moim optymizmem, lekkością i radością która
zawsze w sobie miałam, tylko gdzieś zgubiłam. Chcę
poczuć to znowu i tęsknie
miało być raz "pozbyć się":)
Czytelna tęsknota za dzieciństwem. Msz warto pozbyć
siępozbyć nadmiaru zaimków i popracowac nad
interpunkcją.
Mam nadzieję, że autorka wybaczy mi tę czytelniczą
sugestie. Miłego wieczoru:)
Ciekawe refleksje.
Pozdrawiam.
Udany wiersz pozdrawiam
Podzielam, rozmarzony:)