Pod opieką

A Dziadek nieraz bardzo zajęty by Świat był miły i
uśmiechnięty

Re. NT znowu mnie masz. Czytasz dokładnie, jak ja. :-)

Czesciej wnuki powinny Dziadka skakaniem zmuszac do
pisania zeby nie zabraklo na Beju czytania ;))

:):)

Bardzo ładny wiersz:)Pozdrawiam i dziękuję za wpis:)

NT.

Dziękuję NW, jesteś bystra. Pozdrawiam Cię i
wszystkich odwiedzających.

"swą"- ogonek. I tyle uwag ode mnie. A! Chyba
wcześniej już czytałam ten utwór. Pozdrawiam.

-- wierszyk... noooo, to jest pomysł, że mi to nie
przyszło do głowy, gdy moje wnuki przyjeżdżają...
fakt, babcia blondynka, pewnie wolniej myśli...
-- pozdrawiam ciepluteńko..

Udane wnuki, dobrze, że pozwoliły dziaduniowi napisać
wierszyk w spokoju:) Pozdrawiam Janie.

Ładny,ciepły wiersz o wnuczkach.
Dobrze,że w końcu dziadek miał spokój i mógł napisać
wiersz.
Pozdrawiam i życzę miłego dnia:)
-----------------
P.S Przepraszam,że ostatnio nie byłam sympatyczna,ale
to dlatego,że ja też mam swoją wytrzymałość,a
wciąż9dzeiń w dzień) nawiedzają mnie nie halo
osobniki,i denerwuje mnie gdy ktoś nawiązuje z nimi
dialog,bo ich cel jest jeden - jątrzenie i
złośliwości.

Pięknie o wnuczętach.Pozdrawiam:)

Piękny tekst o swoich skarbach

jak to fajnie że ci wnuczki
wtedy spokój dały
to dziś mamy co poczytać
taki wiersz wspaniały:)

pozdrawiam dziadka i wnuczki:)

Wnuczęta chyba się cieszą że o nich się pisze, ale
pomysłu pozazdrościć