Pod rękę z refleksją
Nie biegnie już na oślep
aby zatrzymać czas upływający
napiętych chwil bez zrozumienia
na pograniczu wytrzymałości
zakończył swój wyścig
choć to nie meta
a odpoczynku pora
zamknął zmęczone oczy
spojrzał głębiej w szarość
jak we mgle ujrzał postać
w atłasowych rękawiczkach
podążała zwiewnym krokiem
jakby była obłokiem
czy dotrzyma jej kroku
wątpliwości wiatr rozwiał
z nadchodzącym słońcem
wdzięczny za odpoczynek
za sen w zajeździe Zacisze
wyruszył w dalszą drogę
spokojnie bez pośpiechu
w poszukiwaniu…
31.01 – 01.02.2008
Komentarze (16)
hmm intrygujący wiersz czyżby to był bieg za miłością
,a teraz już teraz nie potrzeba ,można odpocząć
...ładny
w poszukiwaniu? to zawieszone pytanie ładnie
kontrastuje z intrygującą zmianą osoby narratora ; z
drugiej w pierwszej strofie ,na pierwszą w drugiej
strofie.
Ciepły, pełen refleksji wiersz, podoba mi się jego
forma i treść:)
Zadumałam się nad wierszem...Skłania do refleksji a
jednocześnie jest w nim wiele ciepła...
czy dotrzyma jej kroku?
to sie okarze,
ladnie wpleciony motyw wiatru
gleboki wiersz
pozdrawiam
piękny wiersz piękna i wzruszająca refleksja podoba mi
się:)
w poszukiwaniu czyżby Białej Damy - która urzęduje na
zamku w Kurniku pod Poznaniem... raczej podmiot
liryczny chce dogonić własne marzenia - na pewno to ma
być kobieta z krwi i kości - a nie jakieś duchy...
ładny wiersz.
Komentarze tak ciekawe jak sam wiersz...Ciekawy i
piękny...
Juz tyle napisano na temat wiersza ze mnie pozostalo
tylko zaglosować
Utrudzony człowiek szuka wypoczynku by później
wyruszyć dalej i dalej,wiersz refleksyjny z wiarą.
Z refleksją pod ręką zawsze po drodze... Wiersz
melancholijno-refleksyjny.
tyle wiary ile słów napisz wierszyk kazap znów
Podziwiam wenę, temat jak zwykle ciekawy, ładny wart
przeczytania.
Refleksyjny i bardzo ciepły wiersz. Pozdrawiam
Wzruszająca refleksja zmęczonego człowieka... Bardzo
ładny wiersz...