Pod skrzydłami ORŁA

Leć Ptaku, leć Orle między granicami
chmur lotnych dotykasz strzałą płomieniami
a która zraniona płaczem się zanosi
i sypie na dusze posrebrzany grosik

na skrzydła spadają te krople rzęsiste
i pióra obmyją w krynicy łez źródle
a listek zielony ukryję Ci w bliźnie
złą przeszłość, co w górach śmiechem się zachłyśnie

i płynie melodia radością w Twych piórach
tęczowo się mieni w nie wyschniętych kroplach
jak płyniesz po szczytach w błękitnych lazurach
w królewskim cud płaszczu kryształowo mokniesz

i nawet pod cieniem z rozpostartych skrzydeł
stoję urzeczona w tej zaklętej ciszy
nie czuję już ukłuć w sercu dawnych igieł
bo z snem tajemnicy nadzieję kołyszę

że wzniosę się z Tobą falą namiętności
tęczowe też skrzydła w mej duszy urosną
i dotknę gdzieś w niebie piękniejszej miłości
milczeniem zachwycę, bo ja kocham mocno

***
19 czerwca 2007 godz. 11, 45

…uczucie potrafi rzeczy niemożliwe świat martwy w marzeniach tęczowo ożywić wypełnić do granic głębiny radości oddalić od cieni, iść światłem miłości…

autor

Diabi

Dodano: 2007-06-19 11:58:24

Ten wiersz przeczytano 736 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie