Pod spodem obrazu

Mi się podoba.

ja bym nie poszła tak jak Ossa - wewnętrznym sztonom
kwiatu. Nie, Twoje jest ok. i nie zmieniaj tego wersu/
wersów absolutnie, bo one właśnie mnie zatrzymały, a
propozycja nie:)
Pozdrawiam serdecznie

przemyślane wyzwolone myśli
pozdrawiam

Ślicznie , życiowo pozdrawiam serdecznie;)

I piękńie się rozwinęłaś...pozdrawiam serdecznie

Cześć, strasznie mi sie podoba twoje prostowanie moich
tekstów, rób to cześciej , ja będę podpatrywać i sie
uczyć od ciebie kochana- uśmiecham sie wieczornie do
ciebie :)

Witam B. moim odczytem:
"Podłożem obrazu

pędzlujesz moje fantazje.
Płótno pod ostrym kątem
ustawione na wody duszy,
drenuje podwodną rzekę.

A ja? — Zlizuję krople słońca
wewnętrznym sztonom kwiatu.
Maleńkie drgania powierzchni tańczą takt.
Jesteś zroszony i taki jeszcze znajomy.

W falach ognia pod fasadą unoszą się
w górę — jak klatka piersiowa — odmrożenia.
Niech moje pocałunki cicho widnieją nad tobą.
Chcę cię wygładzić w czarnym aksamicie.

Rozwinąć ponad nocne niebo."

Ciekawy wiersz, dynamicznie poprowadzony i tylko
inwersje zakłócały mi odczyt - dlatego je
sprostowałam. Pozdrawiam serdecznie... :)

piękne słowa pozdrawiam

To piękny wiersz Mirabello.
Miłego wieczoru.

zgadzam się z Ewą, też się zasiedziałam :) barwo
Mirabell

aż się chce u Ciebie posiedzieć :) pozdrawiam
serdecznie

Cofnąłem się do przedostatniego wiersza i zauważyłem
podobny swój komentarz. Widocznie podobnie obydwa
odczytałem...

Żeby się dobrze wybić na powierzchnię aktualnego życia
i rozwinąć skrzydła, warto czasami przystanąć,
przemyśleć, naładować akumulatory i heja "poza nocne
niebo"...
Fajny wiersz. Pozdrawiam. Miłego dnia ;)))

niezłe wyzwanie dla komentatorów. Podoba się.

Dziekuje, tesknie