Pod wiatr
napisałam palcami
na szybie
a może na wodzie
co czuję
puściłam na wiatr
zawirował
lub rozwiał się
rozkruszył
lub skroplił
mój list
wszystko jedno
spadł
została
literek garść
nie doleci do ciebie
nie może
do mnie wrócił jak bumerang
tęsknotą
a ja nie chcę więcej tęsknić
mój Boże
autor
zielonaDana
Dodano: 2020-02-18 18:39:33
Ten wiersz przeczytano 905 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Życiowe.
Czasem w życiu idzie się pod wiatr. Ale zdarza się, że
człowiek7 sam jest temu winny. Czemu tego listu nie
napisać i nie wysłać?
Ciekawy wiersz.
Pozdrawiam najserdeczniej. :)
Skłaniasz do refleksji nad potrzebami naszego życia.
Pozdrawiam.
Marek
Tam nie trzeba listów. Wystarczy pomyśleć i uśmiechem
zrobić enter:)))
niedosiężny
Zgadzam sie z Maryla;)
Pięknie oddana tęsknota.
Trudno wygnać tęsknotę i tak wróci "jak bumerang".
Pozdrawiam serdecznie :)
To złudzenie. Kamienie kruszy czas. Przetrwać ma
szansę jedynie to, co ulotne...
Znam to uczucie i rozumiem peelkę.
Pozdrawiam;)
Jest w tym wierszu kawałek dobrej poezji
Spokojnej nocy :)
Danusiu jako malcy malowaliśmy na zamarzniętych
szybach, wzory, obrazy, później patrzyliśmy jak odwilż
skrapla to wszystko, jak ten list w wierszu.
Pozdrawiam Cię pięknie.
skroplił mój list - ależ to dobre
Życie... nie zawsze jest tak jak byśmy chcieli -
bardzo ładny wiersz pełen smutku i tęsknoty:-)
pozdrawiam serdecznie
Bardzo piękny i bardzo smutny wiersz... aż boli.
Łączę serdeczne pozdrowienia
Wiersz przesycony smutkiem i tęsknotą. Wiosenny wiatr
przywieje nadzieję, promienie słońca serce rozgrzeją -
smutne chwile miną.Pozdrawiam serdecznie:)