pod woalką

pod woalką
zawartość twarzy


dłonie
białe i zwinne jak ryby
umykają do kieszeni



na ramieniu torebka
a w niej bilet do kina
które już nie istnieje



wchodzi do marketu i gubi się
wśród przypraw do zupy



nie wie która jest godzina
choć wczoraj była taka sama
i codziennie jest taka sama



nie rozpoznaje twarzy
zbyt wiele narodziło się przed chwilą



szuka psów które kiedyś błąkały się po podwórkach
tutaj nie ma psów
ani
podwórek



nikt się nie błąka
- wracaj.
Wraca. Do pokoju



bo tylko to się nie zmieniło, - ilość ścian w pokojach.



zdejmie plakaty idoli i wygiętą tęczę jakiegoś artysty
zawiesi krzyż, a na nim powiesi swoją płeć
będzie rzucać lotkami jak do tarczy



nie wyjdzie stąd
bo już nie chce projektować nowych osobowości
ani zakładać sztywnych kapeluszy



nie wyjdzie stąd, nie będzie
zdrapywać surowego mięsa ze ściany
wszystko musi mieć swoje miejsce



nie wyjdzie stąd.

autor

Marta Surowiecka

Dodano: 2011-11-23 20:44:04

Ten wiersz przeczytano 373 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie