podaj dłoń.

budzisz się rano
widzisz-
świat pokryty szarością jesieni
krople nocnego deszczu na ławkach
ludzi z szalikami zaciągniętymi na noc.
myślisz już tylko
o kubku gorącej kawy z mlekiem
pachnącej licznymi wspomnieniami
-papierosie gdzieś w drodze do pracy.
paląc
spinasz mięśnie twarzy
żeby sie nie rozpłakać
bo przecież obcy ludzie nie zasługują na twoje łzy.
dzień mija powoli
godziny tak strasznie się wloką za tobą.
gdzieś miedzy czwartą a piątą popołudniu
robi się już ciemno.
zapada zmierzch-
wracając do domu
myślisz o ostatnich miesiącach swojego życia.
potrzebujesz kogoś obok
-zatracasz się, komplikując wszystko dookoła ciebie.

podaj mi dłoń.

...przyjacielu.

autor

Ka_sic

Dodano: 2007-11-03 15:26:54

Ten wiersz przeczytano 536 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie